Detoxen, oftewel je lichaam ontgiften. Een extreme methode, vinden velen. En is het echt nodig? Ik heb een poging gewaagd! Ik vond het heel interessant dat mijn keuze zoveel bij mensen losmaakte. Ik was nog niet eens begonnen en kreeg reacties als: ‘Waarom zou je?’ ‘Je eet toch al zo gezond.’ ‘Je sport al veel te veel, dat red je nooit!’ Of nog een leuke: ‘Jij hoeft toch helemaal niet af te vallen?’ En: ‘Wat moedig!’ Iedereen had wel zijn eigen idee over de methode. Waarom ik er dan toch aan begonnen ben? Dat vertel ik jullie graag!
De meeste van jullie kennen mij als iemand die veel beweegt en met gezond eten bezig is. Je zou zeggen dat ik me dan lekker fit voel. Maar helaas voelde ik me ook vaak vermoeid. Het geeft frictie als je in de sport en voeding werkt maar jezelf niet topfit voelt. Daarnaast heeft Sander vaak last van hoofdpijn. Ik wilde hier gewoon iets mee doen.
Ik was zelf al begonnen met mijn voeding aan te passen en meer plantaardig te eten. Het hielp zeker, maar het gaf me niet genoeg voldoening. Ik had als het ware even een reset nodig. Op een vermoeiende dag viel mijn oog op een post van een Instagramaccount dat ik volg, Healthy Jo. Zij had het over een detox-kuur. Ik besloot ervoor te gaan en nam contact op met Healthy Jo. Ik kreeg Sander zo ver om met me mee te doen in de hoop zijn hoofdpijn te verlichten. Het was superfijn dat Sander meedeed, anders had ik het zeker niet zo lang volgehouden!
De kuur bestaat uit drie fases die je doorloopt: afbouw, detox, opbouw. In de afbouwfase zijn we gestopt met het eten van veel gebruikelijk voedsel. Deze afbouwfase duurt vier dagen, maar die viel uiteindelijk heel erg mee. We konden nog best wel wat eten. We aten dingen als havermout, rijst, veel groente, wat fruit, kefir (gezuurde yoghurt) en dadels.
In deze afbouwfase voelde ik me enorm energiek, ondanks dat ik een hele hoop dingen niet meer at die ik normaal gesproken wel zou eten. Ik miste niet eens de koffie, terwijl ik normaal gesproken wel vier of vijf kopjes per dag drink. Deze vier dagen waren voor mij al een enorme eye-opener. Ik had heel veel dingen dus niet eens nodig om me goed te voelen!
Op de vijfde dag, voor ons vrijdag, begon de detox. Deze fase duurt drie dagen. Je eet geen vast voedsel meer. Ik was wat overmoedig begonnen aan de detox, want ik dacht dat ik het makkelijk zou kunnen. Dat liep toch wel wat anders…
De ochtend was prima te doen. We hadden wat groentesappen en kruidenthee op en het viel allemaal erg mee. Die avond kwam het zware moment. De vrijdagavond is normaal gesproken onze avond dat we gezellig op de bank zitten, een wijntje drinken samen, een toastje eten, chipje erbij, lekker een filmpje kijken. Nu was de avond ineens ontzettend leeg. Dit was de volgende eye-opener voor mij, want ik associeer eten dus enorm met gezelligheid en verbinding. Ik moet eerlijk zeggen dat ik toen al begon op te zien tegen de twee komende dagen.
Zaterdagochtend voelde ik al de eerste klap. Ik was ontzettend zwak en slap. Sander en ik hadden een begrafenis die dag, waar we niet van tevoren rekening mee gehouden hadden, maar zo gaat het leven nou eenmaal. Het viel ons zwaar. Normaal gesproken drink je met elkaar een kopje koffie of eet je wat lekkers. Dat zat er vandaag niet in. Weer werd ik enorm geconfronteerd met het feit dat we normaal gesproken iets drinken of iets eten voor dat gevoel van verbinding. Ik voelde me weer leeg. Letterlijk leeg maar ook figuurlijk leeg.
Om de tijd te doden in de middag gingen wij een wandeling maken in het winkelcentrum. Dat hadden we nooitmoeten doen. We roken kibbeling, frietjes, de bakkerij: elke geur was voelde als een klap. Ik was geneigd hier al op te geven, maar Sander hield me sterk.
Ik merkte dat ik heel erg het gevoel had dat ik tijd moest doden. Normaal gesproken neem ik uit gezelligheid wat te eten met Sander, maar nu moest ik andere dingen verzinnen. We konden alleen maar praten over eten. We hadden het over nacho’s die Sander zou klaarmaken, tijgernootjes die we zouden opeten met een wijntje erbij en de roti die we normaal gesproken weleens in het weekend halen. We fantaseerde onszelf helemaal gek. Dráma.
De zondagochtend werd ik weer geconfronteerd met hoe graag ik eet en wat dat voor een gezelligheid met zich meebrengt voor mij. Onze coach hield geregeld contact met ons en die ochtend gaf ik aan hoe slecht ik me voelde, hoe de sapjes me tegenstonden en hoe ik er eigenlijk mentaal helemaal klaar mee was. Ze zei dat ik me moest blijven herinneren waarom ik dit deed, maar dat stoppen natuurlijk ook geen probleem was. Dat was echt een escape. Halverwege de middag gaven we toe en zijn we gaan eten. We hebben in totaal dus 2 ½ dag geleefd op sapjes, thee, bouillon en groentesappen.
In de eerste instantie voelde het als falen, maar uiteindelijke voelde het gewoon goed dat ik naar mijn lichaam had geluisterd. Samen spraken we af de dag erop gewoon weer netjes alles op te pakken en te starten met de opbouwfase. Ik had alles gedeeld op mijn social media en de reacties waren erg positief. Ik kreeg te horen dat het een moedige keus was en dat ik het niet als zwakte moest bezien dat ik gestopt was.
De derde fase, de opbouwfase, duurt vier dagen. Langzaam mochten we weer beginnen met eten. Dit moest heel geleidelijk. Ik begon ’s ochtends met een heerlijk ontbijtje van havermout met chiazaad, dadels en pindakaas. Wat een feestje!
Deze fase was voor mij echt een leerproces, omdat ik me ging beseffen hoeveel ik normaal gesproken eet. Ook toch nog best wel veel extra’s als wijntjes, chips of een snoepje tussendoor. Dit was voor mij de derde eye-opener en het heeft ervoor gezorgd dat ook ik als gewichtscoach mijn patronen heb doorbroken!
Daar ben ik ontzettend blij mee en maakt dat ik deze detox als écht succesvol heb ervaren, ondanks dat het met ups en (flinke) downs verliep. Achteraf gezien vind ik de sapjes het ook helemaal waard. Mijn energie is weer helemaal teruggekomen en daarnaast ook het goede voornemen om vanaf nu nog anders te gaan eten. De reset waar ik op hoopte heeft echt plaatsgevonden!
Ik heb echt inzicht gekregen in wat eten met ons doet. Ik vond het heel interessant om te zien hoe het voor emotionele verbinding zorgt, voor gezelligheid, beloning en logischerwijs ook voor voeding en energie. Dit inzicht heeft me ook kunnen helpen bij het doorbreken van oude patronen. Ik bezie eten nu anders. En dat voor iemand die al best gezond en niet te veel at en veel bewoog. Het kan dus altijd nog beter! Ik eet nu minder kaas, vlees en brood, veel meer groente en maak bewustere keuzes. Dat is voor mij een enorme winst. Ik ben ook nog eens 3 kg lichter, wat ik graag zo wil houden. Daarnaast wil ik gewoon lekker genieten van de energie ik teruggekregen heb.
Of ik vind dat iedereen het moet proberen?
Als je het wil proberen is mijn gouden tip: wil niet te veel, houd je gewoon lekker rustig. Maar het is zwaar en zeker niet voor iedereen weggelegd. Ik zou het ook niet zomaar aan iedereen aanraden. Ik wil wel erbij zeggen: neem je voedingspatroon eens onder de loep voor jezelf. Waarom doe je wat je doet? Wat brengt dit je? Daar heb ik zelf het meeste van geleerd!
Laat me weten hoe jij hierover denkt. Ik ben heel benieuwd!